نام محلی آن « دیرنجیل » است که همان دره ی انجیر را معنی می دهد و تبدیل « ر » به « ل » در بسیاری از کلمات فارسی متداول است از این گذشته افزودن حرف « ی » به مصوت ها از ویزگی های گویش انارکی است چون : (فراوان -فیراوون )، (غلام – غیلم )، (سفید- سیبی)و (اسپند ـ سیبند). منطقه را همه می شناسند کوهی است استوار ، پرصلابت و عبوس ، در شش کیلومتری شمال غرب انارک با پوششی اندک از درختان مقاوم بنه و بادام کوهی که از دل سنگ می رویند و بی نیاز از آب ،قد می کشند،به گل می نشینند و بار می دهند. در صافی و همواری پایه ی کوه تفرجگاهی است زیبا با چشمه ساری پوشیده که سخاوتمندانه از زمین می جوشد.
کوه دره انجیر از شاخص ترین کوههای کویری استان اصفهان میباشد.چند کیلومتری شمال غربی شهر انارک از توابع نایین کوهی مرتفع به نسبت زمینهای مسطح اطراف هر کوهنوردی را به سمت خود میکشد.
آب و هوای منطقه به شدت گرم و خشک است بنابراین صعود آن در فصل گرم طاقت فرساست.پیشنهاد کوهنوردان برای صعود آبان تا اسفندماه است.
وجود درختان انجیر در دره منتهی به کوه دلیل نام گذاری آن است.از هرسویی قصد صعود داشته باشید ناچار به دست به سنگ متوسط تا سنگین خواهید بود.
غیر از تراک گذاشته شده از شمال خط الراس هم میتوان صعود کرد اما به طور کلی در نطر داشته باشید کوچکترین اشتباه در مسیر یابی منجر به برخورد به دیواره های صعب العبور و خطرناک میشود.ابتدای شروع مسیر سدی ساخته شده است و به لطف آن جاده مناسبی برای کوهنوردان وجود دارد.تخت بادام در میانه راه محل مناسبی برای استراحت است.قله اصلی طبق جی پی اس حدود 2465 متر ارتفاع دارد و قلل فرعی این کوه بیدت چاه و میل شاهین میباشند که ارتفاع کمتری دارند .
نقشه و مسیر دسترسی : http://ca.wikiloc.com/wikiloc/view.do?id=6266903
