سمنو (چنگمال)
سمنو كه در زبان محلی به آن (سن) و (چنگمال) نیز مي‌گويند .
آرد سمنو معمولاً در اواخر زمستان تهیه می‌شود چون از شیرینی‌های مخصوص نوروز است. ابتدا مثل همه جا آرد سمنو تهیه می‌شود به این ترتیب كه گندم را می‌خیسانند تا جوانه بزند بعد دوباره آن را می‌خشكانند و آسیا می‌كنند و به آن آرد سمنو می‌گویند. از آرد سمنو در منطقه نایین(محمدیه) معمولاً به دو طریق استفاده می‌شود. گاهی آن را با قسمتی آرد گندم مخلوط كرده با كمی شكر و روغن و دانه‌ی خوشبو چون هل و میخك و سیاهدانه و گشنیز مخلوط كرده و بنا بر سلیقه‌ی خویش به آن ادویه‌ای می‌افزایند و بعد این خمیر سفت را به دو صورت می‌پزند. قدیمی‌ها و چوپان‌ها آن را در خاکستر‌آتش داغ می‌پختند كه به آن كماچ سن یا كماچ سمنو می‌گفتند امروزه آن را در (قابلمه یا دیگ) یا بر روی اجاق یا در فر می‌پزند كه به آن نون قلیفی هم می‌گویند كه كیكی است بسیار لذیذ كه هر نایینی هر كجا كه باشد دست كم سالی یك بار طعم آن را می‌چشد.
منبع : کانال mamatiir
